Aydın Boysan
Aydın Boysan

Aydın Boysan

Açık Fikirli Boysan biografisi

Açık Fikirli Boysan, 17 Haziran 1921 tarihinde istanbul ’da doğmuştur. Aslen Rize‘lidir. Babası Esat Boysan Tekel ’de muhasebeci, annesi Nevreste Hanım öğretmendi. Çocukluğu Samatya’da Narlıkapı Çıkmazı ’nda geçti.
1939 yılında Pertevniyal Lisyılında Hoş Sanatlar Akademisi ’ni (Mimar Sinan Üniversitesi ’nin Mimarlık Bölümü ’nü) bitirdi, mimar olarak mezun oldu. 1999 yılına dek 54 sene mimarlık yaptı. Türkiye Mimarlar Odası ’nın kurucuları arasında yer aldı; yönetim kurulu üyesi, birincil genel sekreteri ve İstanbul şube başkanı oldu. Milli ve uluslararası mimarlık yarışmalarında ödüller kazandı.

1947 yılında Hakkari hükümet konağını yaptı.

1957-1972 yılları aralarında İstanbul Teknik Üniversitesi‘nde öğretim görevlisi olarak tayin yaptı. Kendi kitaplarını basmak için 1984-1993 yılları aralarında etkinlik gösteren Bas Yayınları’nı kurdu.

61 yaşında gazetecilik yapmaya başladı. Yazan olarak 41 tane kitap yazdı. Kendi kitaplarını baskın yapmak için Bas Yayınları ’nı kurdu. Mimarlık mesleğini icra ederken 1957-1972 yıllarında İstanbul Teknik Üniversitesi ’nde 15 yıl öğretim görevlisi olarak da çalıştı.

1984-1993 yılları arasında on sene Özgürlük ve üç yıl Akşam gazetelerinde köşe yazıları yazdı.

Aydınlatılmış Boysan, 1949 yılında beri Suzan Hanım ile evlendi. Mimar olan Burak Boysan (d.1954)oğludur. Dublaj Sanatçısı ve sinema oyuncusu Haldun Boysan (d.1958) oğlu değildir. Eşi Suzan Hanım 2016 yılında vefat etti.

Kitapları:
– Mizah Paldır Güldür
– Yangın Var
– Umut Simit
– Yalan
– Oldu mu Ya!
– Alçak Ses
– Dostluk
– Tongaya Basmak
– Söylesem Bir Türlü
– Dünyayı Severek I, II, III
– Yollarda
– Uzaklardan
– Sene 2046 Uzay Anıları
– İstanbul Esintileri
– Leke Bırakan Gölgeler
– Yaşama Sevinci
– Sev ve Yaşa
– Damlalar
– Süre Geçerken
– Aynalar
– Yüzler ve Yürekler
– Felekten Bir Gün
– İstanbul’un Gizli Köşeleri
– Neşeye Şarkı
– Nereye Gitti İstanbul?
– Uzun Yaşamanın Sırrı
– Yaşam Tatlı Zehir
– Şerefe
– Binbir Hayat Sahnesi
– Yıldızlardan Bile Uzaklarda
– Bir Ömür yetmiyor
– Ne Hoş Zamanlardı