Ali Cemal Ben’im biografisi
Ali Cemal Ben’im de asker ressamlardandır.
Ali Cemal Ben’im, 1881 yılında Beyrut, Lübnan ’da doğmuştur. Babası Tüccar Belli Bey idi. İlkokula Beyrut‘ta başlayan Ali Cemal Ben’im sonradan ailesiyle beraber İstanbul‘a geldi ve eğitimine Fındıklı Feyziye Mektebi ’nde devam etti.. Rüşdiyeden daha sonra girdiği Mekteb-i Bahriyeden 1901 yılında teğmen rütbesiyle mezun oldu. Burada okurken resme olan yeteneği keşfedildi. Osman Hamdi Bey kadar 1883 yılında kurulan Sanayi-i Nefise Mektebi ’ne (Mimar Sinan Güzel Sanatlar Akademisi) kabul edildi; 1903 yılında Yüksekokul ’yi birincilikle bitirdi.
1904 yılında yüzbaşı rütbesine terfi etti. Balkan Savaşları’na katıldı. Yüzbaşı rütbesindeyken 1913 yılında askerlikten emekli oldu. Bu dönemde duvar resimleri ve afişler yaptı; sonradan gazeteciliğe geçiş yaparak burada yaptığı temsili resimler ve çizimlerle Türk basınında birincil gazete ressamı olarak tarihe geçti.
İlk olarak 1909 yılında yayınlanan “Alem Mecmuası”nda karikatür çalışmalarını yayımladı; bu derginin kapak ve iç sayfa karikatürlerini yaptı. Ardından sırasıyla “Tarif-i Efkar”, “Harp Mecmuası”, “İleri”, “Çevirmen-ı Gerçeklik”, “Akşam”, “Yenigün” ve “Cumhuriyet gazetesinde temsili resimler ve karikatürler yaptı.
Iş hayatına Mekteb-i Bahriyede resim öğretmenliği ile başlayan Ali Cemal Ben’im, I. Dünya Savaşı yıllarında Darüleytam, Terzi ve Dokumacı Mektepleri ’nde, Mütarake yıllarında ise Gazi Osman Paşa Okulu ’nda fotoğraf öğretmenliği yaptı.
Ali Cemal Ben’im, Viyana ve Berlin Sergileri için 1917 yılında Harbiye Nezareti (şimdiki Ulusal Savunma Bakanlığı) Nazırı Enver Paşa‘nın emriyle Şişli‘de eski bir konakta kurulan “Şişli Atölyesi”nde Namık İsmail, Feyhaman Duran, Hikmet Onat, Hüseyin Avni Lifij, Mehmet Ruhi Arel, Sami Yetik, İbrahim Çallı, Mehmet Ali Laga, Ömer Adil, Ali Sami Boyar, Cevat Bey, İsmail Hakkı Bey, Mahmut Bey, Şevket Dağ, Diyarbakırlı Tahsin ve Halife II. Abdülmecid Efendi ile birlikte asker modellerden, dağıtılmış silahlardan, kartpostallardan ve fotoğraflardan yararlanarak savaş konulu resimler yaptı.
Ali Cemal Ben’im, Mesudiye gemisi
Bu resimlerin asıl teması 18 Mart 1915 ’te başlayan Çanakkale Savaşı ’ydı, oysa Ali Cemal burada bilhassa gemi ve ayrıntılı asker/savaş resimleriyle göz doldurdu.
Bu Türk resim sanatının manâlı atölyesinde, savaşın zor koşullarına rağmen sanatçılar için gizli bir alıştırma ortamı hazırlanmış, o dönem için bulunması şiddet olan badana, muşamba gibi gereçler ve ressamların model olarak kullanacakları asker, top arabası, beygir, tabanca gibi ihtiyaçlar ordu tarafından sağlanmıştı. Başlıca teması Çanakkale Savaşı olan bu resimler, Viyana ’da sergilenmiş, savaşın etkisiyle Berlin ’de sergilenmeden İstanbul ’a getirilmiştir.
Ali Cemal Ben’im, Yaralı Asker, 1917
Ali Cemal Ben’im ’in 1917 yılında yaptığı Yaralı Asker tablosu Genel Kurmay Karargahı koleksiyonundadır.
Ali Cemal ’in resimlerinde realist bir üslup görülürken, zamanla izlenimciliğin etkisi görülmeye başladı. Sanatçının bilhassa Şişli Atölyesi ’nde ürettiği eserlerinde bu etki daha artı hissedilmektedir. Şişli Atölyesi ’de yaptığı bu tablolarında Viyana sergisinin amacına uygun şekilde Türk sanatçısının dünyadaki değişimlere açık yüzü irdelenirken, konu olarak da savaşın duygusal ve insancıl yönüne de dikkat çekti.
Resimli Gazete ’de ve 1924 yılında Zekeriya Sertel göre kurulan Resimli Ay Dergisi ’nde, Nasreddin Hoca ve Karagöz gibi espri gazetelerinde de karikatürler yayımladı. sonra birçok çizer göre dağıtılmış yayınlama organlarında yayınlanan “Pazarola Hasan Bey” öncelikle onun fırçasında yaşam buldu.
Ali Cemal Ben’im, Çanakkale ’yi ve Kurtuluş Savaşı ’nı konu bölge resimlerden diğer, deniz resimleri, peyzaj, portre, natürmort almak üzere öbür türlerde fotoğraf yapmıştır. Deniz konulu eserleri de fazla başarılı olduğu için deniz ressamı olarak da tanınır. Yağlıboya dışında suluboya eserleri de vardır.
Ali Cemal Ben’im, portreler
15 Temmuz 1933 tarihinde İstanbul Matbuat Cemiyeti göre üstün çalışmalarından nedeniyle takdirname ile ödüllendirildi.
Ankara ’da açılan “Ressam Subaylar” sergilerine de katılır ve eserleri takdir edilirdi. Soyadı kanununun çıkmasından sonradan “Ben ’im” soyadını aldı. Ali Cemal, hayatının son yıllarında “Isı Yuva” direktörü olarak çalışan kızının yanında yaşamak üzere Mersin ’e taşındı. Mersin ’de bir yandan liman idaresinde çalıştı, bir yana da Mersin Halkevi ’nde resim kursları vermeye başladı. Mersin ’de Halkevi ’ndeki çalışmaların yer aldığı 1939 yılının başındaki sergiye koyduğu dört yıllık bir çalışma sonunda; model ve resim kullanılmadan, düş gücüyle yapılmış bir Atatürk devlete ait yaptı. 
Bu tablo hiçbir taraftan kopya edilmiş değildir. 2.10 m boyunda ve 1.40 m eninde yapılmış gerçek dışı bir resimdir. Büyük Önder Atatürk mareşal üniformasıyladır. Bu tablo Türkiye Büyük Millet Meclisi ’ndedir.
Ali Cemal Ben’im, Mersin ’de “İnönü İnönü ’de” adlı tabloya çalıştığı sırada 9 Kasım 1939 tarihinde 58 yaşında ölmüştür. Mersin Mezarlığı ’nda toprağa verilmiştir.
Ali Cemal Ben’im ’in eserleri İstanbul Resim ve Heykel Müzesi ’nde, Askeri Müze ’de, İstanbul Deniz Müzesi ’nde, Ankara Cumhuriyet Müzesi ’nde, Cumhuriyet Gazetesi arşivinde, yerli ve tanıdık olmayan özel koleksiyonlarda yer almaktadır.